Arkadiusz Czartoryski przygotował uchwałę dot. 70. rocznicy wybuchu buntu w Treblince

Poseł Arkadiusz Czartoryski [PiS] przygotował projekt uchwały, która upamiętnia 70. rocznicę buntu więźniów w niemieckim obozie zagłady w Treblince. Projekt został już złożony przez klub PiS w prezydium Sejmu, stamtąd trafi prawdopodobnie do sejmowej komisji kultury.

– W tym roku, w sierpniu, mija 70. rocznica wybuchu buntu w niemieckim, nazistowskim obozie zagłady w Treblince. Intencją moją było, żeby Sejm przyjął uchwałę upamiętniającą tę rocznicę – mówi Arkadiusz Czartoryski.

„Sejm Rzeczypospolitej Polskiej oddaje hołd bohaterom buntu w niemieckim, nazistowskim Obozie Zagłady w Treblince, którzy podjęli heroiczną walkę o wolność i godność człowieka. Jednocześnie Sejm Rzeczypospolitej Polskiej składa wyrazy największego szacunku i czci wobec wszystkich mieszkańców okolic Treblinki, którzy z narażeniem życia nieśli pomoc swoim żydowskim braciom.

Sejm Rzeczypospolitej Polskiej wyraża przekonanie, że wiedza o mieszkańcach wsi i miasteczek z okolic Treblinki oraz innych Polakach, którzy oddali swoje życie ratując Żydów powinna być ważnym fundamentem narodowej pamięci” – czytamy w projekcie uchwały.

– Swojego czasu powstała kłamliwa książka pseudo historyka Tomasza Grossa zatytułowana „Złote żniwa”, mówiąca o tym, że mieszkańcy Treblinki rzekomo grabili Żydów zabijanych przez Niemców i byli obojętni na tragedię. Należy pamiętać, że okoliczni mieszkańcy to setki, a nawet tysiące osób, które Żydom pomagały – tłumaczy poseł.

Nie ma drugiego takiego miejsca w Europie, gdzie na terenie jednego powiatu byłoby tak wiele osób odznaczonych medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”

– Powstała książka pana Edwarda Kopówki, dyrektora muzeum w Treblince, pt. „Dam im imię na wieki”. Autor przypomina w niej historię tych mieszkańców, którzy pomagali Żydom w ucieczce z Treblinki. Niestety, ta książka nie jest szeroko znana, nie uzyskała takiej promocji jak publikacja Grossa. Moja uchwała ma na calu upamiętnienie dwóch ważnych wydarzeń – buntu w obozie, który doprowadził do jego likwidacji oraz tego, że wśród okolicznych mieszkańców Żydzi znaleźli pomoc. Nie ma drugiego takiego miejsca w Europie, gdzie na terenie jednego powiatu byłoby tak wiele osób odznaczonych medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata” – podkreśla Czartoryski.

2 sierpnia 1943 roku w niemieckim, nazistowskim obozie zagłady w Treblince wybuchł bunt więźniów, który w konsekwencji doprowadził do likwidacji obozu, jednego z największych miejsc zagłady narodu żydowskiego w podbitej przez III Rzeszę Europie.

Więźniowie, po zdobyciu broni, zaatakowali pilnujących obozu SS-manów i zniszczyli część infrastruktury obozowej. Według szacunków historyków około 200 więźniów zbiegło i miedzy innymi dzięki pomocy okolicznych mieszkańców stu spośród nich przeżyło wojnę.

Okoliczna ludność z ówczesnego powiatu sokołowsko-węgrowskiego udzieliła uciekinierom pomocy, przekazując im ubrania, pieniądze, żywność lub dając nocleg. Dziesiątki Polaków z okolicznych wsi za tę pomoc Żydom, uciekinierom z Treblinki, zostało bestialsko zabitych. Symbolem stała się zamordowana za pomoc cała rodzina Lubkiewiczów z wsi Sadowne.

Z samego tylko powiatu sokołowsko-węgrowskiego odznaczeniem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata” uhonorowanych zostało blisko 100 osób.